Festiwal Ciszy to multidyscyplinarne wydarzenie, w trakcie którego – podczas spotkań teoretycznych i praktycznych – chcemy przyglądać się ciszy jako wieloaspektowemu zjawisku: filozoficznemu, muzykologicznemu, psychologicznemu i performatywnemu.
Kiedy: 3–7.04.2024
Jakie wydarzenia: spacer dźwiękowy, wykłady, sesje terapeutyczne, warsztaty, słuchanie nagrań, słuchowisko, rozmowy, stanowisko VR, kapsuła izolacyjna
Wstęp na wszystkie wydarzenia jest wolny. Zapisy trwają do 27.03.2024 / darmowe wejściówki do pobrania: https://www.bilety.grotowski-institute.pl/.../index/0/2024/4
Więcej o festiwalu: https://grotowski-institute.pl/projekty/festiwal-ciszy
Cisza jest nieuchwytna w przyrodzie. Przypomina mityczne stworzenie, które znamy tylko z anegdot. Byt, który możemy określić jedynie przez zaprzeczenie.
Cisza jest przeciwieństwem dźwięku. Gdy patrzymy na nią w sposób binarny, instynktownie odczuwamy pewien rodzaj dysproporcji: w tym układzie to cisza przyjmuje wartość „0”, podczas gdy dźwiękowi przynależy wartość „1”. Dźwięk dysponuje bowiem nieskończoną liczbą postaci i wersji, a także wariantów wychylenia potencjometru. Cisza jest jedna – przekorna wobec tego nieograniczonego świata brzmień.
Cisza jest tak samo nieobecna w naturalnym Wszechświecie, jak idealne koło. W naturze najbliższym ideałowi okręgiem jest Słońce: od wieków obiekt święty i niezrozumiały, daleki i oślepiający, a także odbierający wzrok, gdyby przyglądać mu się nieroztropnie.
Podobnie jest z ciszą. Najbliższą bezwzględnemu ideałowi, pełną i absolutną, jest chyba śmierć: by jej doświadczyć, musimy przestać odczuwać nie tylko świat zewnętrzny, ale i wszystkie dźwięki naszego ciała. Komory deprywacyjne pokazują hałaśliwość naszych cielesnych symfonii, wszystkich ich tętnień, szumów i przepływów.
Cisza nie istnieje, jest więc brakiem. Brakiem potrzebnym, odczuwalnym i ważącym.
Jest wielowymiarowym doświadczeniem, do którego podświadomie dążymy.
Cisza ma barwy, odcienie i aspekty.
Cisza jest dążeniem.
Cisza jest zjawiskiem, którego możemy doświadczać ciałem i myślą.
Cisza jest prawem.
55 lat temu Rada Muzyczna UNESCO jednogłośnie przyjęła uchwałę, przyznającą każdemu człowiekowi prawo do ciszy w miejscach publicznych i prywatnych.
55 lat temu było ciszej.
Przełamanie codziennej ciszy oznaczało niegdyś wejście w sferę sacrum. Ingerencje w spokój naturalnego pejzażu dźwiękowego przynależały świętu, które jest zalążkiem festiwalu (łac. festivus – świąteczny) . Dźwięk łamał krąg codzienności, naznaczając odrębność tego czasu. Tak było kiedyś, nim rewolucja przemysłowa na zawsze zmieniła dźwięki otaczającego nas świata.
Gdy hałas stał się naszą codziennością, jej przełamaniem jest Festiwal Ciszy.
_________________________________
Kuratorka Festiwalu Ciszy: Aleksandra Kotecka
Organizator: Instytut im. Jerzego Grotowskiego
Partner: Bulvary
Współpraca: Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wrocławskie Centrum Akademickie, Soundception, Strefa Ciszy, Koło Naukowe Humanizacja Środowiska Miejskiego, Koło Naukowe Fizyki Budowli RESTART.